Η μπάλα είναι ταμπού στους λογοτεχνικούς κύκλους. Ο Κυριακίδης και ο Παπαγιώργης πχ αποτελούν εξαιρέσεις λογοτεχνών που ποδοσφαιρολογούν άνευ συμπλεγμάτων. Τώρα γιατί η ενασχόληση με τον Χάιντεγγερ ή με τον Ρίλκε αποκλείει την επίσκεψη στα γήπεδα ουδέποτε το κατάλαβα. Εγώ πάντως λογοτέχνης δεν είμαι οπότε ασχολούμαι με ότι μου γουστάρει. Αυτό που με απασχολεί όμως είναι άλλο: Είναι δυνατόν αυτός ο Ν Ντιογέ να κάνει τη διαφορά σε μια ομάδα που νοσεί? Πάρτε ένα πάικτη της προκοπής ρε παιδιά. Βραδύνοες γιάννηδες ασκούν διοίκηση
9 comments:
Βαρδίνοες...
Ναι.. Ομοιοπαθής?
Ας το τοποθετήσουμε έτσι. Ο θείος ΑΕΚ, η θεία Παναθηναϊκός. Στο βασιλικό κήπο και στα σινεμά με πήγαινε η θεία. :)
Ωραία το έθεσες..Για πρωτάθλημα πάτε φέτος
Δεν ξέρω, ειλικρινά, ούτε με νοιάζει. Έχω μεσάνυχτα και από ποδόσφαιρο. Παραδοσιακά, λόγω θείας, λέω Παναθηναϊκός.
A, παρεξήγηση. Είσαι δικός μας, λίγο χλυαρός όμως..Θα φανατιστείς που θα πάει? Κανείς δε διατηρεί επίπεδο μέχρι τέλους...Παρεμπιπτόντως ωραίες οι "κακίες" στο blog σου
Σ' ευχαριστώ για τις "κακίες", Φλήναφε. Όσο για τον ΠΑΟ, δεν ξέρω. Κομματάκι αργά να φανατιστώ μαζί του. Πρόσεξες πώς τον αποκάλεσα τον κήπο; Βασιλικό. Πάει να πει, αργά. Αργά για φανατισμούς του είδους.:)
Ελα ρε.Πλάκα κάνω
:)
Post a Comment